38,5

den paizo
grafo greeklish gia na se dyskolepso
kai ama lampsoun ta fotonia
8a me katalaveis

psonia
8a kanoume xronia
8a pesoune xionia
se 8elw aiwnia
kai grafo ta mail
sta blog se psarevo
ki ama piasteis
8a se vare8o toso poly
ma toso poly..........

1

πέρομαι το ανήθικο μέλλος του
επαναπατρισμένου άλλου μέχρι να βγω
,ο ηλίθιος, για να πω -ναι- τώρα
άλλη μία εξευγενισμένη βλακεία
λατρεία -ή μετά....-
στους ανθρώπους που περιβάλλουν
το περιβάλλον κι όμως,
τόσο τρελλοί ήμαστε όλοι σας,
που δεν επιμένουμε να καυχιόμαστε
ότι καιγόμαστε ολοκληρωτικά
πενήντα χρόνια στις πηγές
του πόνου και της τέρψης, κι αν φέξεις, δεν σε ψέγουν

γύρνα και, τον Σεπτέμβρη,
κάποτε άρεσαν τα Μεσόγεια
γιατί ευελπιστούσα στο ήδον
κι όμως μέσα τους ξεμπέρδευα
και κάποια Γερμανία πολύ συχνά
χωρίς να τα καταλαβαίνω.
Όχι τίποτα σπουδαίο δηλαδή.
Είπαμε.


Άγγελος.

Η κατηγορία της σιωπής

Η βροχή γλύστρησε απ' τα σύννεφα
και βγήκαμε στα μπαλκόνια να την δούμε
Τα κάγκελα ντύνουν τα χέρια μας

Βλέπω τα λουλούδια φαγωμένα
Και τις γλάστρες σπασμένες με χώματα γύρω
Κανείς δεν το κατάλαβε, σίγουρα
Και εντάξει για τα ισόγεια
Όμως πως τα κατάφεραν στα ψηλότερα μπαλκόνια;
Σκαρφάλωσαν, κάρφωσαν τα νύχια τους στον τοίχο;

Ξαναμπαίνουμε στο σαλόνι να κάτσουμε
(ωραία το έχεις φτιάξει και το διατηρείς –
εγώ αφήνω την αταξία να εγκατασταθεί –
χαρτάκια, μπλοκ, ποιήματα, εφημερίδες,
περιοδικά, παλιές φωτογραφίες κ.λπ)

Στεναχωρήθηκες για τις γλάστρες
Θα αγοράσεις αύριο λουλούδια
Έτσι όπως ξαπλώνουμε μην τρίζεις στον καναπέ, μην μουρμουράς.


Το καλό με τις ασπρόμαυρες ταινίες και φωτογραφίες.
Μπορώ να διαλέγω όποια χρώματα θέλω ή, και αυτό είναι το καλύτερο, να μη διαλέξω κανένα απολύτως και να αφήσω την εικόνα όπως είναι. Μπορώ να έχω στο μυαλό μου ταυτόχρονα πολλές εκδοχές της εικόνας και να διαλέξω αυτή που μου ταιριάζει καλύτερα κι αν δεν μ' αρέσει καμία να φτιάξω κι άλλες. Μπορώ να προσθέτω διαφορετικά πράγματα ή, να αποφασίσω ότι υπάρχουν μαύρα κουκλόσπιτα και καναρίνια με τέσσερα φτερά. Πως το μυαλό τρέχει ακατάβλητο, χωρίς διακοπή, ακούραστο για τόσα πολλά χρόνια; Κλείνουμε οριστικά (σαν οργανισμός ή σαν μηχάνημα) μία φορά και μόνο κατά την διάρκεια του ύπνου, η λειτουργία μας μειώνεται στο 25%, αν θυμάμαι καλά. Ή λιγότερο.