Κριτικές

Είναι λάθος για τους νέους συγγραφείς να διαβάζουν κριτικές λογοτεχνίας γιατί, λόγω απειρίας και επειδή δεν έχουν τις αντιστάσεις, τις κατάλληλες άμυνες, επηρρεάζονται και αναβάλουν συνεχώς για κάτι “καλύτερο”, “ανώτερο”, “ιδιοφυές”, αντί να αφήσουν την (οποιαδήποτε) ιστορία να γεννηθεί μέσα τους και έτσι, αμέσως μετά, να ξεκινήσουν την δουλειά τού αφηγητή, αυτού δηλαδή, που θα αναλάβει να κοινοποιήσει στους άλλους, την ιστορία. Υπέπεσα σ’ αυτό το λάθος. Δεν ξέρω αν θα υπάρξει αποτέλεσμα από αυτή την συνειδητοποίηση και αν τελικά θα είναι κάτι καλό, το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι μία ολόκληρη ιστορία με ανθρώπους έχει γεννηθεί μες το κεφάλι μου και όχι ένα κείμενο με χαρακτήρες. Δεν ξέρω ποιο είναι ή, αν υπάρχει επόμενο βήμα. Μαθαίνοντας την τεχνική του ο καθένας, βρίσκοντας σιγά-σιγά τις αφηγηματικές του νόρμες, ίσως μετά να είναι ικανός να γράψει ό,τι θέλει. Ίσως. Δεν ξέρω αν αυτό είναι ωφέλιμο ή όχι και για ποιους. Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν είμαι ακόμα τεχνίτης, παρά αφηγητής. Το ακούω και το βλέπω όταν μιλώ με τους άλλους.