Σωσίας

Κάποια γέννησε ένα μωρό
μεγάλο και παχύ σαν γουρούνι,
βαρύ και φωνακλάδικο.

Στο σώμα του διάσπαρτα,
έχει μεγάλες μαύρες τρίχες
σαν τεντωμένα αγκάθια.

Έχει άσχημη απαίσια έκφραση
στο πρόσωπό του και κλαίει δυνατά
σαν χαλασμένη τεράστια καραμούζα.

Η μάνα του κάθεται δίπλα στο
κρεβάτι, σε μια κουνιστή καρέκλα,
και κεντάει ήρεμη, γλυκιά και εύθυμη.
Τα μαλλιά της πιασμένα πίσω, ψηλά.

Σιγοτραγουδά και της λέω να το δώσει
σ' ορφανοτροφείο
(μάλλον σε τσίρκο με τέρατα)
αλλά εκείνη, με τα μάτια χαμηλά
χωρίς να με κοιτάξει, λέει ότι το αγαπάει.

Ανοίγει το παράθυρο να μπει ο ήλιος
και το αγαπάει.